Οι πλαστικές σακούλες θέτουν σε κίνδυνο το μέλλον του πλανήτη και πρέπει να απαγορευτούν

Λιγότερο από το 1% των πλαστικών σακουλών ανακυκλώνονται, και κοστίζει περισσότερο η ανακύκλωση μιας πλαστικής σακούλας από την δημιουργία μιας νέας. Γι ‘αυτό το Oahu, το πιο πυκνοκατοικημένο νησί της Χαβάης, αποφάσισε να ενώσει τα άλλα νησιά στην Χαβάη και να δηλώσει επίσημα την απαγόρευση των πλαστικών και άλλων μη λιπασματοποιήσιμων σακούλων από τα καταστήματά τους.

Η απαγόρευση περιλαμβάνει αρκετές σημαντικές εξαιρέσεις που αξίζουν να εξεταστούν. Οι σακούλες θα εξακολουθήσουν να επιτρέπονται για να τυλίξουν τα φρούτα, τα λαχανικά, το κρέας, τα ψάρια, και να τις παραδόσεις στο σπίτι. Αλλά φυσικά, οι σακούλες δεν θα είναι πλαστικές.  Το νησί έχει ενθαρρύνει τις επιχειρήσεις να προσφέρουν εναλλακτικές τσάντες, συμπεριλαμβανομένων των ανακυκλώσιμων χάρτινων σακούλων.

Πάνω από 100 δισεκατομμύρια πλαστικές σακούλες διανέμονται στις Ηνωμένες Πολιτείες κάθε χρόνο.Το Σικάγο απλώς απαγόρευσε τις πλαστικές σακούλες, και η Καλιφόρνια εξετάζει μια παρόμοια απαγόρευση. Μένει να δούμε αν η απαγόρευση της Χαβάης θα ωθήσει άλλες χώρες στο ίδιο παράδειγμα, αλλά σε κάθε περίπτωση, αυτό είναι ένα μεγάλο πλήγμα για την εξαιρετικά κερδοφόρα βιομηχανία πλαστικών, καθώς και ένα μεγάλο βήμα προς την βελτίωση του περιβάλλοντος.

Οι πλαστικές σακούλες μολύνoυν τη γη και το νερό μας. Επειδή είναι τόσο ελαφριές, οι πλαστικές σακούλες μπορούν να ταξιδέψουν για μεγάλες αποστάσεις από τον άνεμο και το νερό. Μπορούν να καταλήξουν ως σκουπίδια στα τοπία μας, ή να μπερδευτούν και να  παγιδευτούν σε φράχτες και δέντρα.

Η πλειονότητα των πλαστικών σακουλών είναι κατασκευασμένη από πολυπροπυλένιο, ένα υλικό που είναι κατασκευασμένο από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Και τα δύο αυτά υλικά είναι μη-ανανεώσιμοι πόροι ορυκτών καυσίμων και μέσα από την εξόρυξη και την παραγωγή τους, δημιουργούν αέρια του θερμοκηπίου, τα οποία συμβάλλουν στην παγκόσμια κλιματική αλλαγή.

Οι πλαστικές σακούλες με βάση το πετρέλαιο δεν μπορούν να διασπαστούν ολοκληρωτικά ποτέ. Αυτό που συμβαίνει είναι να διασπούνται απλώς σε μικρά μικρά κομμάτια που καταλήγουν στον ωκεανό για να καταναλωθούν από τα άγρια ζώα. Η συνεχής κατανάλωση πλαστικού υπερφορτώνει τα πεπτικά σύστημα των ζώων αυτών, και μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα υγείας, όπως λοιμώξεις και ακόμη και το θάνατο από ασφυξία.