Swag. Μία λέξη γνωστή σε όλους. Έχει εισαχθεί στο λεξιλόγιο μας και χρησιμοποιείται συνεχώς, τόσο που υπάρχει πλέον και στα αγγλικά λεξικά. Ένας σύντομος ορισμός που μπορούμε να δώσουμε είναι: Η κατάσταση στην οποία κάποιος νιώθει ότι έχει διαπρέψει, ότι έχει κατακτήσει τον κόσμο, ότι έχει κάνει κάτι φοβερό και αξίζει τον θαυμασμό όλων. YOLO. Άλλη μία λέξη γνωστή σε όλους τους ιντερνετικούς μας φίλους. Ο ορισμός; Ζεις μόνο μία φορά γι’αυτό κάνε ότι θες, όπως το θες.
Όλα αυτά όμως θεωρούνται ξεπερασμένα. Το να είσαι swag σε μία εποχή η οποία έχει θεοποιήσει την επιφανή ματιά στα σημαντικά δρώμενα, που κυριαρχεί η έλλειψη σεβασμού προς το διαφορετικό είναι άσκοπο. Είναι ανούσιο. Να μην είσαι swag. Να είσαι αυθεντικός. Να είσαι ο εαυτός σου. Να είσαι τολμηρός, χαμογελαστός, ικανός σε κάτι. Να είσαι εσύ, η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Να είσαι εσύ, σε ένα κόσμο που θέλει να σου υπενθυμίζει συνεχώς να γίνεις κάτι άλλο. Yolo? Ναι, ζούμε όλοι μία φορά, αλλά αν ξέρουμε να αξιοποιούμε σωστά τον χρόνο μας, αυτή η μία φορά είναι αρκετή. Αν έχουμε άτομα στη ζωή μας που μας κάνουν ευτυχισμένους, που μας αγαπάνε για εμάς, που είναι εκεί, τότε το yolo είναι άχρηστο. Να ζούμε την ζωή μας σύμφωνα με τα δικά μας standards, με τις δικές μας αρχές.
Οι στιγμές μας ανήκουν. Σε μας, όχι στα check in στο facebook, στα hashtags στο Instagram, στα retweets. Όλα αυτά είναι υπέροχα εργαλεία που έχουν την δυνατότητα να κάνουν την ζωή μας λίγο πιο εύκολη, πιο ευχάριστη. Αλλά δεν ανήκουμε εκεί. Ανήκουμε στον εαυτό μας, στους φίλους μας, στις απλές καθημερινές στιγμές. Ο δρόμος λοιπόν προς το ένδοξο swag και yolo; Να είμαστε εμείς και να κάνουμε αυτό που μας εκφράζει! 🙂
